غار یا اشکفت سلیمان در فاصله 3 کیلومتری جنوب غربی شهر ایذه کنونی، در انتهای دره‌ای واقع شده است. اشکفت سلیمان محوطه‌ای وسیع است که در درون صخره طبیعی کوه به صورت سرپناهی با آثار آبرفتی و یک چشمه آب شیرین گوارا (که از درون غاری کوچک و باریک بیرون می‌آید) پدید آمده است. روبروی مجموعه اشکفت سلیمان و در منتهی‌الیه کوه، دو نقش نیم رخ برجسته که در درون دو چهارگوش مقعر حجاری شده‌اند، وجود دارد. نقش اول مرکب از تصویر سه شخص است که پشت سر هم در یک ردیف ایستاده‌اند. آتشدان فروزانی در جلوی آن‌هاست که بلندی آن تا زانوان آن‌ها می‌رسد. در لوح دوم که با فاصله چند متر از لوح اول و بر سطح سنگی دیگر حجاری شده، دو نقش وجود دارد که یکی از آن‌ها نقش مردی و دیگری نقش زنی است. اما در شرق این دو لوح، اشکفت بزرگ یعنی سایه‌بان خمیده کوه وجود دارد که در آن بر روی بدن کوه یک کتیبه مستطیل شکل میخی و چند نقش حجاری شده و در زیر این کتیبه که در نقطه مرتفعی قرار دارد، محل جلوس یا تختگاه و یا انجام مراسمی آئینی دیده می‌شود.
