پس از انتقال آب کوه آبیدر و مجموعه رشته قنات‌های پیرامون آن به مسجد دارالاحسان، خانه آصف و مسجد والی و امتداد یافتن این آبرسانی به بازار آصف سنندج و پایان مراحل ساخت این بازار طی چند نوبت، کم کم اهالی بازار و معتمدین شهر تصمیم به احداث مسجدی در قلب بازار و مجاور میدان اصلی شهر گرفتند. و به این ترتیب با همت جمعی و با مدیریت داماد مرحوم حاج شیخ شکرالله شهبازی از عارفان و مشاهیر زبده سنندج، همت ساخت این مسجد در ضلع غربى بازار سنندج، کنار ورودى غربى بازار سرانجام در دوره صفویه به نتیجه رسید. و به نام مسجد ملا احمد قیامتى شهرت پیدا کرد. بر اساس شواهد عینی از عناصر معماری مربوط به اواخر دوره صفویه است که در دوره قاجار نیز بازسازی و تغییر در الحاقات آن به وجود آمده است و اسکلت سازه نیز همچنان پابرجا و دارای ابهت خاص و ویژگی معماری منحصر به فرد است. مسجد ملا احمد قیامتى به سبک شبستانى و در یک طبقه ساخته شده است و در مجاورت آن یک واحد مسکونی جهت اقامت پیش نماز و خادم پیش بینی گردیده است. دیوار چینی حیاط مسجد بوسیله خشت و آجر انجام شده است. وسط حیاط به سبک معماری بومی مناطق کردنشین حوض آبی قرار گرفته، با یک آب‌نمای سنگی. یکی از تفاوت‌های اساسی این مسجد با دیگر مساجد تاریخی در سبک طراحی صورت گرفته برای ستون‌ها است. قاب‌بندی و سر ستون‌های گچ‌بری و چوبی از عناصر دوره صفویه بر روی تک تک آن‌ها به اجرا درآمده، نقشی از دسته‌های گندم و گل‌های کوچک و ابزار کاری‌های ساده و خطی بر روی ضلع‌های ستون‌ها به صورت چشم‌نوازی خودنمایی می‌کند. خود بدنه ستون‌ها نیز با شیارهایی مارپیچی و به وسیله هنر رنگ‌آمیزی زینت خاصی بخود گرفته است. در میانه ستون‌ها با توجه به اهمیت ویژه‌ای که به نور و جلوه‌های آن در این امکان داده می‌شد، نور گیر رنگی تعبیه شده که تابش زیبایی را به داخل شبستان مسجد داده است. یکی از ویژگى‌هاى مسجد، وجود کتیبه‌هایى به خط ثلث از یکى خطاطان مشهور به نام ملا حسن حزین کردستانی است که در دیوار شبستان و ایوان نصب شده است. ملا حسن سالیان سال در این مسجد مستقر بودند، در کنار دیگر طالبین شریعت در امر خوشنویسی خالصانه فعالیت داشته و با تاکید ایشان اکثر آثار خود را در قاب‌های گچی بدنه صحن مسجد کار گذاشته و اینک به صورت نمایشگاهی از آثار این فقیه ارزنده به یادگار مانده است.
