مدرسه غیاثیه یکی از آثار تاریخی استان خراسان رضوی است که در روستای غیاثیه در ۵ کیلومتری جنوب شرقی خواف و بر سر راه تربت حیدریه در فاصله ۱۴۶ کیلومتری مشهد قرار گرفته است و از جمله ابنیه چهار ایوانی و آجری است که در زمان شاهرخ تیموری به سعی پیر احمد خوافی ساخته شده است. این مدرسه چهارگوش، 4 ایوان دارد که دهانه هر ایوان آن 4.5 متر و ارتفاع آن‌ها 11 متر می‌باشد. در گوشه‌های صحن مرکزی، اطاق‌های گنبددار وسیعی است که جهت تدریس مدرسان ساخته شده است. پیرامون صحن 32 حجره غرفه‌دار در دو طبقه ایجاد شده است. ورودی سردرِ آن به محوطه گنبددار باز می‌شود و در طرفین آن 2 اتاق گنبددار دیگر است که به دو مناره مدور در دو گوشه بنای مرتفع مدرسه که با سردرِ بلند آن هماهنگی دارد، متصل می‌شود. این بنا نماینده کامل معماری دوره تیموریان است که به سبک آذری ساخته شده است. مدرسه غیاثیه در دوران شکوهش از بهترین دانشگاه‌های اسلامی بوده است. اهمیت هنری مدرسه غیاثیه به حدی است که پژوهشگران معروف غربی همچون ساکلیس، هرتسفلد، گرابای و برنارد اوکین در مورد آن به تحقیق پرداخته و از کتیبه‌های آن نسخه‌برداری کرده‌اند. متأسفانه مدرسه غیاثیه بعد از 60 سال با ظهور سلسله صفویان از رونق افتاد که این امر را به تعصبات شاهان صفوی نسبت می‌دهند. اگرچه خرگرد امروزه روستای کوچکی بیش نیست اما شواهد موجود، از رونق آن در گذشته حکایت می‌‌کنند. ساخت مدرسه نظامیه به وسیله خواجه نظام‌الملک وزیر ملکشاه سلجوقی در قرن پنجم هجری، حاکی از اهمیت شهر خردگرد در روزگار سلجوقیان بوده است.
