در ضلع شرقی مزار قطب‌الدین حیدر، رباط نسبتا بزرگی دیده می‌شود که مثل همه رباط‌های قدیم از مجموعه ایوان، غرفه، اطاق، اخیه، انبار و طویله تشکیل شده است. این رباط که حتی از نظر ساختمانی به پای هیچ‌کدام از رباط‌های میان راهی نمی‌رسد، چیزی است در حد یک کاروانسرا. وجود آن در کنار مزار و مسجد حداقل گویای این نکته است که رشد شهر، ریشه در همین مجموعه دارد یعنی نقطه ثقل ایاب و ذهاب و ورود و خروج به شهر بوده است و احتمالاً باید هم‌زمان با بنای مزار یا کمی پس از آن ساخته شده باشد.
