شاپور دوم ساسانی (۳۰۹ - ۳۷۹) در ۲۵ کیلومتری غرب شوش بر ساحل راست رودخانه کرخه یک شهر جدید شاهی بنا کرده بود که در متن پهلوی شهرستان‌های ایران از این شهر به نام «کردشاپور» نام برده است؛ یعنی شهری که شاپور ساخته است و امروزه آن را «ایوان کرخه» می‌گویند. پرفسور گیرشمن در سال ۱۹۵۰ میلادی در این شهر دست به کاوش زد که بقایای معماری آن را آشکارتر ساخت. طرح شهر به روش غربی است و شهر به شکل مستطیلی است که چهار کیلومتر طول و یک کیلومتر عرض دارد. شهر را باروی مستحکمی در بر گرفته بود که این بارو با خشت ساخته شده بود. در این شهر آثار دو بنا به دست آمده که به شاپور نسبت داده شده است. یکی کاخی که با آجر و ساروج ساخته شده و مرکب از یک تالار چهار گوش که گنبدی آن را پوشانیده است و در دو بخش جانبی آن با شیوه‌ای تازه با استفاده از طاق ضربی پوشانده شده بود. سقف آن‌ها را با استفاده از پنج طاق عریض پوشانده بودند که فضای میان آن‌ها با استفاده از طاق‌های متقاطع پر شده بود. طاق‌هایی که از دیواری به دیوار دیگر زده شده و برای مقاومت در برابر فشار طاق‌های گهواره‌ای عرضی اختصاص یافته‌اند.
